คนรถไฟสุดมึน นาน 6 เดือน ผู้ว่ารถไฟฯ ตามใบสั่งได้แต่งตั้งคณะที่ปรึกษา-คณะทำงานเป็นกุรุด ไม่แน่ใจไว้กรองงานหรือดองงานกันแน่ ล่าสุดประกาศนโยบาย “อีบิดดิ้ง” ทุกโครงการแม้เป็นงานเฉพาะด้านมีผู้เสนอแค่ 1-2 รายก็ไม่เว้น หวั่นฉุดโครงการอืดเป็นเรือเกลือ!
หลังจากกระทรวงคมนาคม และการรถไฟแห่งประเทศไทย (รฟท.) ออกมาตีปี๊บผลงานชิ้น “โบแดง” ในการทำคลอดโครงการรถไฟความเร็วสูง ไทย-จีน ระยะ 2 ช่วงนครราชสีมา-หนองคาย ระยะทาง 357 กม. วงเงินลงทุนกว่า 341,351 ล้านบาทไป เมื่อวันที่ 4 ก.พ.ที่ผ่านมา
แหล่งข่าวในแวดวงก่อสร้างกลับมองว่า ความคาดหวังที่โครงการนี้จะแล้วเสร็จตามเป้าหมายหรือไม่นั้น หลายฝ่ายยังแสดงความกังวล เพราะขนาดโครงการในระยะแรก กรุงเทพ-โคราช ระยะทาง 252 กม. วงเงินลงทุน 179,000 ล้านบาท ที่ รฟท. และกระทรวงคมนาคมเปิดหวูดก่อสร้างมาตั้งแต่ปลายปี 2560 ผ่านมาวันนี้กว่า 7 ปีเข้าไปแล้ว ยังมีความคืบหน้าไปเพียง 35%เท่านั้น
ขณะที่ตัวผู้ว่าการรถไฟฯ นายวีริศ อัมระปาล ที่ข้ามห้วยมาจากการนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย (กนอ.) ที่ฝ่ายการเมืองหมายมั่นปั้นมือให้เข้ามานั่งเก้าอี้ผู้ว่าการรถไฟฯ ด้วยความคาดหวังจะอาศัยความเป็นนักบริหารมืออาชีพเพื่อให้เข้ามาแก้ไขปัญหาหนี้สินค้ำคอ ขององค์กรนี้ รวมทั้งขับเคลื่อนงานต่างๆ ภายในองค์กรให้กระชับรวดเร็วนั้น
ผ่านไปกว่า 6 เดือนเข้าไปแล้ว ดูเหมือนผลงานและความคืบหน้าในการขับเคลื่อนองค์กร รฟท. จะยังไม่มีโครงการใดออกมาเป็นรูปธรรม ตรงกันข้ามภายใต้การบริหารงานของผู้ว่ารถไฟฯ คนใหม่ กลับจะหนักหนาสาหัสกว่ายุคที่ผ่านๆ มาเสียอีก ด้วยมาดความเป็นนักวิชาการที่ขาดประสบการณ์งานจัดซื้อจัดจ้างขนาดใหญ่ จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เจ้าตัวไม่กล้าเซ็นงาน หรืออนุมัติงานจัดซื้อจัดจ้างในทุกเรื่องที่คนในการถไฟฯ เสนอขึ้นมา เว้นแต่เรื่องที่เป็นงานนโยบายจริงๆ จึงจะยอมเซ็นผ่านให้
ล่าสุด เมื่อปลายปี 67 ที่ผ่านมา ผู้ว่ารถไฟฯ ถึงกับตั้งการ์ดสูง ตั้งคณะที่ปรึกษา และคณะทำงานเต็มลำเรือ เพื่อคอยกลั่นกรองงานจัดซื้อจัดจ้าง ดูแลโครงการต่างๆ ที่จะผ่านขึ้นไปยังผู้ว่าการรถไฟฯ
ประกอบด้วย 1. คณะที่ปรึกษาดูแลบริหารงานทั่วไป มี พล.อ.ธวัชชัย ชวนสมบูรณ์ , นายเทิดศักดิ์ เศรษฐมานพ , นายรัชฎา จิวาลัย และ รศ.ดร.พิสนฑ์ อุดมวรรัตน์ 2. คณะทำงานศึกษาตอดตามปัญหาการดำเนินโครงการ มี นายพิศิษฐ์ ลีลาวชิโรภาส อดีตผู้ว่าการการตรวจเงินแผ่นดิน (สตง.) เป็นประธาน , คณะที่ปรึกษาดูแลงานจัดซื้อจัดจ้างและการบริหารพัสดุ มี นายพิศิษฐ์ ลีลาวชิโรภาส เป็นประธานเช่นกัน และคณะที่ปรึกษาดูแลด้านกฎหมาย ที่มีนายดำรงศักดิ์ เครือแก้ว เป็นประธาน
ทั้งนี้ แหล่งข่าวในการรถไฟฯ กล่าวว่า หากเจาะลึกรายชื่อทีมที่ปรึกษาข้างต้น ก็คงคาดเดาได้ไม่ยากว่าส่วนหนึ่งคงมาจากทีมงานฝ่ายการเมืองด้วย อีกส่วนเจ้าตัวคงจะเชื้อเชิญเข้ามาเป็นเกราะกำลังจะทำอะไรก็ต้องผ่าน เซ็นเซอร์ให้คณะทำงานคณะที่ปรึกษาเสียก่อน
จนหลายฝ่ายพากันตั้งข้อกังขา การที่ผู้ว่ารถไฟฯ ตั้งคณะที่ปรึกษาและคณะทำงานกันมาเป็นกุรุดนั้น เป็นเพราะไร้ฝีมือในการบริหารงานเอง จึงต้องแต่งตั้งทีมที่ปรึกษามานั่งบริหารงานแทน หรือเพราะไม่ไว้วางใจคนรถไฟจะสอดไส้มาให้เซ็นหรืออย่างไร ถึงต้องป้องกันตัวเองเอาไว้ก่อน จนได้ชื่อว่าเป็นยุคที่ใช้ทีมงานและคณะที่ปรึกษามากที่สุดเป็นประวัติศาสตร์ก็ว่าได้
“ทีนี้ก็งานเข้า กว่าที่เรื่องอะไรต่อมิอะไรจะทำคลอดออกมาได้สักเรื่องก็ต้องวิ่งไปเข้าเขาวงกตให้คณะบุคคลเหล่านี้พิจารณาและตรวจสอบกัน บางเรื่องหน่วยงานเสนอขึ้นไปยังผู้ว่าการรถไฟไปเป็นแรมเดือนแล้วก็หายเข้ากลีบเมฆ แถมยังมีกระแสเล็ดรอดออกมาด้วยว่า ทีมที่ปรึกษาบางรายยังมีการเรียกผู้ประกอบการไปทำความเข้าใจ หรือตกลงอะไรบางอย่างหลังบ้านด้วยอีก หากไม่ทำตามเงื่อนไขที่ตั้งไว้เรื่องที่ส่งขึ้นไปก็จะถูกเก็บงำเอาไว้อย่างนั้น จนเป็นที่รับรู้กันในหมู่ผู้รับเหมาที่เสนองานกับการรถไฟฯ ไปแล้ว”
ขณะที่ผู้ว่าการรถไฟฯ เอง แม้จะประกาศนโยบายทุกอย่างต้องโปร่งใส ตรวจสอบได้ ทุกโครงการจัดซื้อจัดจ้างจะต้องเน้นการประกวดราคาแบบ e-Bidding อย่างเดียว แม้เป็นงานที่มีผู้ผลิตน้อยราย หรือต่อให้มีรายเดียวก็ยังจะให้ใช้การประกวดราคาแบบ e-Bidding ทำเอาผู้ที่เคยประมูลงานต่างๆ ในรถไฟได้แต่งงเป็นไก่ตาแตกไปเลย
ขนาดโม่แป้งงานประจำกันเป็นรายวัน การรถไฟฯ ยังได้ชื่อว่าเป็นหน่วยงานที่อืดเป็นเรือเกลือ ทำอะไรก็เชื่องช้า นี่ยังมาตั้งแต่งตั้งคณะที่ปรึกษา คณะทำงานชุดต่างๆ เป็นกุรุดตามมาอีก จะเพื่อกลั่นกรองงานโครงการ หรือจะตั้งโต๊ะอะไรก็ตามแต่ แต่สิ่งเหล่านี้ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า ล้วนทำให้การรถไฟยิ่งได้ชื่อว่าอืดเป็นเรือเกลือหนักเข้าไปอีก
อย่างนี้ท่านรองนายกฯ และ รมต.คมนาคม จะไปคาดหวังให้รถไฟเร่งเครื่องโครงการต่างๆ ให้เดินหน้าตามเป้าหมายได้อย่างไร แค่จะต้องส่งเรื่องผ่านคณะที่ปรึกษาและคณะทำงานไม่รู้กี่ชุดต่อกี่ชุดนี้ ก็ไม่รู้จะหลงอยู่ในเขาวงกตนานแค่ไหนแล้ว
