ถือเป็นเนินในตำนานที่ถูกเล่าขานในหลายมิติสำหรับ“เนินกลางดง” ถนนมิตรภาพ ปากช่อง นครราชสีมา ทัังในมิติรถติดรถสะสมโดยเฉพาะช่วงเทศกาลบริเวณนี้เรียกได้ว่าติดชนิดวินาศสันตะโรช่วงขาขึ้น(เนิน) ทั้งในมิติน่าสะพรึงอุบัติเหตุที่มักเกิดอยู่บ่อยครั้งในช่วงขาลง(เนิน)
อีกหนึ่งปัญหาคาราคาซังที่ถกเถียงและวิพากษ์วิจารณ์กันมานาน เห็นจะหนีไม่พ้นกรณีการขับรถทับเลนกินเลนกีดขวางการจราจรของบรรดารถบรรทุกช่วงขาขึ้นไม่ยอมวิ่งเลนซ้ายสุดกลับขยับมาวิ่งทับเลน 3 เลน 2 เหลือให้รถเล็กวิ่งได้แค่เลนขวาสุดเท่านั้น สร้างปัญหาสำหรับบรรดารถเล็กติดที่ต้องต่อแถวยาวเหยียดรอขึ้นเนิน ในมุมรถเล็กเห็นแล้วบางทีก็อาจอารมณ์บ่จอย&หงุดหงิดกับลีลากวนโอ๊ยของพี่ใหญ่บ้างไรบ้าง
ขณะที่มุมมองพี่ใหญ่เขาก็อยากจะฝากน้องเล็กทั้งหลายให้เข้าใจพวกเขาโหน่ยว่าด้วยข้อกำจัดทางขึ้นเนินชันยาวบวกกับบริบทความเป็นรถบรรทุกทั้ง”ใหญ่-หนัก-ยาว”ใจคอจะให้ต่อแถวยาวเป็นระเบียบวิ่งชิดเลนซ้ายตลอดเวย์ยังกะลูกเป็ดก้าบๆคงเป็นไปไม่ได้ดอกนาย ไม่เคยขับรถใหญ่บรรทุกหนักๆขึ้นเนิน ไม่เคยสัมผัสกับคำว่า “ถอนตอ” คงไม่เข้าใจฟีลลิ่งตรงนี้หรอก หากคันข้างหน้าขับลากคลานช้ายังกะเต่าเมื่อมีเลน 3 เลน 2 ว่างก็ต้องมีขยับวิ่งออกตัวแซงบ้างไรบ้าง…ขอความเห็นใจนิสนุงเหอะ!
เห็นภาพนี้แล้วบอกเลย1ภาพล้านความหมายในมุมต่างจริงๆบนเนินกลางดงที่อาจเป็นเนินก(ล)างตำราใคร-มันในบางอารมณ์ความรู้สึก!เข้าใจได้ในอารมณ์ทั้งพี่ใหญ่-น้องเล็ก ใจเขาใจเราจริงๆญาติโยม!แต่คุณตำหนวดที่ดักรอกินตับไม่รู้เขาจะเข้าใจหรือไม่?นอกนั้นเป็นเรื่องความบันเทิงล้วนๆ
ว่าแต่ปัญหานี้จะแก้ได้ที่ใคร?ตัวกฎหมายจราจร หรือตัวคน หรือพฤติกรรม-นิสัยคนขับ!
