ด้วยแรงโน้มถ่วงหมายข่าวจากฐานบัญชาการข่าวดีดส่งด้วยพิกัดอัตราความเร็ว 120 กม./ชม.ให้ไปสืบข่าวรหัสลับ NTG 220219 ณ พื้นที่เป้าหมายจังหวัดตาก ช่วงยานพาหนะวิ่งผ่านตัวเมืองตากกำลังมุ่งหน้าสู่แม่สอดมีเหตุให้เข้าแวะเยี่ยมชมศูนย์บริการสแกนเนียจังหวัดตาก 1 ใน 10 ศูนย์บริการแห่งมหาอำนาจรถใหญ่สายพันธุ์ยุโรปอย่าง “สแกนเนีย” ในประเทศไทย
ด้วยสัญชาติญาณมนุษย์ข่าวสายรถยักษ์ขยักสมองพลางย่างสามขุมเดินดุ่มๆส่องดูโน่นนี่นั่น ฉับพลันสายตาเหยี่ยวข่าวก็พรั่งพราวเมื่อเหลือบเห็น “อิสตรี”ศรีสิงห์สิบล้อคนหนึ่งกำลังหมุนพวงมาลัยเจ้านกกริฟฟิน P360 ตะบึงเครื่องจะเคลื่อนตัวออกจากศูนย์ฯด้วยลีลาการขับยังกะนักขับชั้นเซียน
หากเป็น “บุรษเพศ”กระผมคงไม่กระเหียนกระหือรือได้ถึงเพียงนี้ เพราะบนเส้นทางชีวิตนักข่าวสายสิบล้อก็เคยเห็นจนชินลูกตาแล้ว แต่ทว่านี่เป็น “สตรีเพศ” จึงเป็นเหตุผลสะกิดให้ต่อมอยากรู้เหตุใด?นวลน้องนางถึงได้อาจหาญชาญชัยสวมวิญญาณ “หญิงกล้า” นั่งตระหง่านอย่างเท่ควบคุมเหนือพวงมาลัยเจ้านกกริฟฟิน P360 คันนี้
ไม่รอช้าจึงได้ปรี่เข้าไปหาเธอเพื่อสอบถามว่าเธอพร้อมจะพูดคุยและเป็นแหล่งข่าวได้หรือไม่ ซึ่งเธอก็ยินดีโดยละม่อมแบบเขินอายนิดๆให้เหยี่ยวข่าวสายรถใหญ่ได้สอบสวนข่าวกับเธอพองามตามท้องเรื่อง
เบื้องต้นทราบว่าเธอมีชื่อเสียงเรียงนาม “อรทัย ชมพูทีป”วัย 33 ปี อิสตรีศรีสิงห์สิบล้อผู้ไม่ยอมแพ้โชคชะตาชีวิตจากถิ่นที่ราบสูงจังหวัดหนองบังลำภู บนเส้นทางชีวิตหลังพวงมาลัยก่อนที่จะก้าวมาเป็นพนักงานขับรถหัวลากของบจก.แสงรัศมี ทรานสปอร์ต อีกหนึ่งบริษัทชั้นนำด้านการให้บริการขนส่งและโลจิสติกส์เมืองไทย เธอก็เคยมีประสบการณ์ด้านการขับรถมาบ้างแล้วกับอีกหนึ่งบริษัทหากแต่ไม่ใช่เจ้ารถบรรทุกขนาดใหญ่
ขณะที่บนเส้นทางอาชีพหลังพวงมาลัยรถบรรทุกขนาดใหญ่กับบกจ.แสงรัศมี ทรานสปอร์ตนี้ แม้ระยะเวลา 2 ปีจะไม่ใช่ห้วงเวลาอันยาวนานก็ตาม แต่ก็ถือเป็นจุดเริ่มต้นและเป็นประสบการณ์ครั้งแรกอันสุดท้าทายสำหรับสาวอีสานร่างเล็กอย่างเธอ
เมื่อถูกแซะถามว่าขับรถหัวลากสแกนเนียดียังไงขับง่ายไหม? เธอก็ตอบทันควันว่ารถหัวลากสแกนเนียขับดีขับง่าย เพราะไม่มีอะไรยุ่งยาก ไม่มีเกียร์กระปุก แค่เลือกโหมดการขับขี่ออโต้ก็สามารถควบคุมรถไปสู่เป้าหมายได้อย่างมั่นใจแล้ว บนเส้นทางไปกลับกรุงเทพฯ-เชียงใหม่ และกรุงเทพฯสู่จังหวัดภาคอีสานระยะทาง700 ด้วยพิกัดน้ำหนักรถบวกหางรวม 45 ตันเธอก็ตะบันชีวิตติดพวงมาลัยไปถึงที่หมายแบบโซโล่ “มือเดียว”มาแล้ว
สิ่งที่ทำให้ผู้ชายอกสามศอกอย่างผมต้องอึ้งทึ่งในความสามารถของเธอ ก็คือการขับรถบรรทุกหนักในเส้นทางจากอ.แม่สอดไปยังจังหวัดตากระยะทางประมาณ 80 กม.ที่สิงห์บรรทุกเมืองไทยต่างยกให้เป็นเส้นทางขนส่งสินค้าที่ “นฤโหด”สุดๆแล้วในเมืองไทย
เพราะเส้นทางนี้อุดมด้วยอุปสรรคสาหัสสากรรจ์สำหรับนักขับทั้งทางขึ้นเนินเขาและลงทางเขาลาดชัน (แม้ปัจจุบันจะดีกว่าเมื่อก่อนแต่มีอยู่หลายช่วงยังอยู่ระหว่างการก่อสร้าง)บวกกับความสลับซับซ้อนกับทางคดเคี้ยวโค้งไปมาของ “ถนนสายปราบเซียน”ทั้งในแง่สมรรถนะของตัวรถและทักษะขับรถของบรรดาสิงห์รถบรรทุก เธอก็สามารถก้าวข้ามมาได้ด้วยดี
เมื่อถามว่าทำไมเลือกที่จะขับรถบรรทุก เธอบอกว่ามันท้าทายดีและอยากพิสูจน์ตัวเองว่าแม้จะเป็นผู้หญิงบอบบางร่างเล็ก แต่ก็สามารถทำงานใหญ่และยากได้เหมือนผ้าชายอกสามศอกทั่วไปได้เหมือนกัน!
สิ่งสำคัญอีกประการหนึ่งที่น่าชื่นชมก็คือต้นสังกัดของเธอได้ส่งเธอไปฝึกวิทยายุทธ์การเป็นนักขับที่ดี ได้เรียนรู้ถึงเทคโนโลยีสุดล้ำของตัวรถ เก็บเกี่ยวทักษะ-แก่นการขับรถสแกนเนียได้เต็มประสิทธิภาพจากบรรดาอาจารย์เทรนเนอร์ชั้นเซียนของสแกนเนีย ที่สำนักงานใหญ่ จ.สมุทรปราการ
ซึ่งค่ายสแกนเนียได้มุ่งเน้นและให้ความสำคัญเรื่องนี้มาโดยตลอด และยืดถือว่า Driver Training เป็นอีกหนึ่งกุญแจดอกสำคัญที่นอกเหนือจาก “สินค้าและบริการ”ที่เหนือกว่าคู่แข่ง ซึ่งได้ไขความสำเร็จพุ่งทะยานสู่ความเป็นผู้นำตลาดรถใหญ่ยุโรปในเมืองไทย
ส่วนรายได้จากอาชีพพนักงานขับรถบรรทุกที่สาวหนองบัวลำภูคนนี้ได้รับจากต้นสังกัดเธอบอกว่าเป็นรายได้ที่ดีและสามารถเลี้ยงตัวเธอและจุนเจือครอบครัวได้อย่างไม่ลำบาก
หลังเสร็จสิ้นการพูดคุยในจังหวะที่เธอกำลังสำแดงลีลานักขับอันพลิ้วไหวโดยใช้มือข้างเดียวหมุนเกลียวพวงมาลัยเดินหน้า-ถอยหลังอย่างคล่องแคล่วพร้อมควบตะบึงเจ้าหัวลากสแกนเนีย P360 จะออกจากศูนย์ฯ เธอก็ใช้อีกมือกดปุ่มลดกระจกลงพร้อมยิงคำถามด้วยสายตาอันสงสัยว่า “พี่คะ…พี่อยู่ทีวีหรือหนังสือพิมพ์เล่มไหนคะ” ?ขณะที่ผมเองก็ส่งรอยยิ้มที่มุมปากพลางหล่นวาจาบอกไปว่าเดี๋ยวก็รู้เร็วๆนี้
ด้วยยุคที่สื่อโซเชียลยึดครองเมืองมนุษย์แบบเบ็ดเสร็จป่านนี้เธอคงได้รับรู้เป็นที่เรียบร้อยแล้วถึงบทพูดคุยเพียงระยะเวลาสั้นๆได้ถูกตีแผ่ถึงประสบการณ์อันแปลกใหม่อันสุดท้าท้ายบนวิถีกล้าแห่งหญิงผู้ไม่ยอมโชคชะตาชีวิต และมุ่งมั่นจะเติบโตบนเส้นทางชีวิตหลังพวงมาลัยด้วยใจอันห้าวหาญและทระนง
ไม่ขอมีดราม่าและมีอคติใดๆในฐานะผมก็เป็นมนุษย์พันธุ์ข้าวเหนียวเฉกเช่นกับเธอที่ต้องยกยอปอปั้นคนบ้านเดียวกันจนเกินงาม แต่นี่เป็นการสะท้อน “วิถีการงาน”ยากและดิบในสายตาผู้คนทั่วไปว่าน่าจะเป็นบทบาทของ “ผู้ชายอกสามศอก” แต่เธอได้พิสูจน์ให้เห็นว่าเพศสภาพ “ผู้หญิง”อย่างเธอไม่ใช่อุปสรรคและเธอก็สามารถทำได้ดีเช่นกัน
ที่สำคัญอาจเป็นการจุดประกายความฝันและสร้างแรงบันดาลใจให้กับอิสตรีอีกๆหลายชีวิตที่อยากพิสูจน์ตัวเองบนเส้นทางอาชีพหลังพวงมาลัยรถบรรทุก!
จาก “เส้นทางสายปลาแดก”แหวกม่านความเหลื่อมล้ำเพศสภาพสู่ “เส้นทางสายนฤโหด”กับชีวิต-อาชีพหลังพวงมาลัยรถบรรทุกที่นวลน้องนางจากแดนที่ราบสูงคนนี้ได้เลือกเดินแล้ว
ขอเป็นกำลังใจให้เธอได้สำแดงบทบาทอิสตรีบนเส้นทางศรีสิงห์รถบรรทุก ควบแรงม้าพุ่งชนเป้าหมายคือสำเร็จได้อย่างสมดุลและนุ่มนวล ทั้งในแง่ความสำเร็จขององค์กรและครอบครัวอันเป็นที่รักของเธอ
…โชคดีครับ!“อิสตรีศรีสิงห์สิบล้อ-อรทัย ชมพูทีป”
:ขันธ์ธีร์
